DECOUPAGE - historia

Uważa się, że technika decoupage pochodzi ze wschodniej Syberii.
Plemiona nomadów ozdabiały w ten sposób groby swoich przodków.
Stamtąd technika przywędrowała do Chin, gdzie aż do XII wieku była popularną metodą ozdabiania lampionów, okien, pudełek i innych przedmiotów.
W XVII wieku dzięki wymianie handlowej z Dalekim Wschodem decoupage przywędrowało najpierw do Włoch, a w XVIII w. do innych krajów Europy. Weneccy stolarze używali decoupage do produkcji mebli tworząc tańszą alternatywę do modnych wówczas chińskich lakierowanych mebli. Sztukę tą nazywano ''lacca contrafatta''.
Wkrótce decoupage stało się jednym z typowych kobiecych hobby, niezwykle popularnym m.in. na dworze Ludwika XV. Ozdabiano nie tylko meble, ale coraz częściej także mniejsze przedmioty np. pudełka i przybory toaletowe. Używano do tego już nie tylko kopii ale i wyciętych elementów oryginalnych obrazów.
Niektórych twórców techniką decoupage zaczęto powoli uznawać za artystów. Tak było z Mary Delaney, która stała się ulubienicą dworu królowej Charlotty.
Później przy pomocy decoupage tworzyli także Pablo Picasso i Henri Matisse.